Τετάρτη, 00:01 - 14/07/2021

  Tweet

Διότι ο σημερινός καημός του Αλέξη Τσίπρα, και των επιτελών του, είναι να «ξαναπιάσει» στην προσεχή εκλογική αναμέτρηση ένα ποσοστό πάνω από 30%. Πρόκειται για μαγικό ποσοστό μέσω του οποίου ο πρώην πρωθυπουργός θεωρεί ότι θα κυριαρχήσει στον κεντροαριστερό χώρο. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις επιμελών του, αν στις προσεχείς εκλογές με απλή αναλογική ο Σύριζα «πιάσει» 30% εις βάρος του ΚΙΝΑΛ, τότε στη νέα εκλογική αναμέτρηση που θα ακολουθήσει, η αίσθηση ότι παραμένει κόμμα εξουσίας, δεν αποκλείεται καθόλου, με τη βοήθεια της αντιμητσοτακικής ΝΔ, να ξαναβρεθεί στην εξουσία!

Με τον τρόπο αυτόν ο Αλέξης Τσίπρας εκτιμά ότι θα διασκεδάσει και την εσωτερική κριτική που δέχεται από μερίδα του κόμματός του.

Αυτό που παρατηρείται στον ΣΥΡΙΖΑ και σημειώνεται ως αρνητικό από μερίδα στελεχών εντός του κόμματος είναι ότι πολλές φορές αναλώνεται σε αντιπολιτευτικό, καταγγελτικό λόγο αντί να επιλέγει τον δρόμο της εναλλακτικής πρότασης, με τεκμηρίωση και επιχειρήματα. Δεν είναι λίγες οι φορές που στελέχη τα οποία πρόσκεινται σε τάσεις, κυρίως από την «Ομπρέλα», έχουν διαφοροποιηθεί από το κυρίαρχο αφήγημα που εκπορεύεται από το γραφείο του Αλέξη Τσίπρα. Χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα το Ελληνικό και τα όσα είπε ο Νίκος Φίλης, που κινήθηκε σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση, προκαλώντας την ενόχληση του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος εννοείται πως δεν την εξέφρασε δημόσια. Αυτό το έκαναν στελέχη της προεδρικής τάσης κατά τη διάρκεια εσωκομματικής συνεδρίασης, όπου βγήκαν τα σπαθιά απ’ τα θηκάρια με τον πρώην γραμματέα Πάνο Σκουρλέτη να έχει έντονο διάλογο με τον πασοκογενή Παναγιώτη Κουρουμπλή και τον επίσης πασοκογενή Χρήστο Σπίρτζη να αφήνει σοβαρές αιχμές για τη στάση του Νίκου Φίλη.

«Για να παραγάγεις προγραμματικό λόγο, πρέπει να έχεις ξεκαθαρίσει τι ακριβώς θέλεις να κάνεις. Και ο ΣΥΡΙΖΑ, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν έχει ξεκαθαρίσει τι θέλει να κάνει», λέει ο καθηγητής Πολιτικής Κοινωνιολογίας στο ΕΚΠΑ Κώστας Ελευθερίου. «Ένας εκφρασμένος στόχος του είναι να κερδίσει τις εκλογές. Θεμιτό. Ωστόσο, δεν φαίνεται να έχει ξεκαθαρίσει και να έχει αποφασίσει τι είδους κυβέρνηση θα σχηματίσει. Θα είναι μια αριστερή κυβέρνηση; Θα είναι μια ευρύτερα προοδευτική κυβέρνηση; Θα είναι και τα δύο; Κάπου εκεί φαίνεται μια στρατηγική αμηχανία, ένα στρατηγικό κενό που βγαίνει προς τα έξω», συμπληρώνει, μιλώντας στο περιοδικό «Επίκαιρα».

Πέρα όμως από το άνοιγμα προς το Κέντρο, ο Αλέξης Τσίπρας, χωρίς να το δείχνει, φοβάται πολύ τον πολιτικό σχηματισμό του Γιάνη Βαρουφάκη. Το γεγονός ότι ο φορέας αυτός δημοκοπικά παραμένει σταθερός με μικρή τάση ανόδου, ανησυχεί τον επικεφαλή του Σύριζα, που φοβάται προσέλκυση νέων.

Το γεγονός ότι το κόμμα Βαρουφάκη δεν μιλάει την ξύλινη γλώσσα της παλαιολιθικής αριστεράς, έχει φέρει στους κόλπους του αρκετούς νέους, οι οποίοι αν και δεν δηλώνουν αριστεροί εν τούτοις συμφωνούν με θέσεις και απόψεις του πρώην υπουργού Οικονομίας επί Συριζανέλ. Αν πάει λοιπόν κανείς πίσω από την πραγματικότητα που έχει διαμορφώσει η πανδημία στη χώρα μας, θα αντιληφθεί ότι η κατάσταση που επικρατεί είναι εξαιρετικά εύθραυστη και το πιο σοβαρό πρόβλημα του Σύριζα είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης προς αυτόν. Ιδιαίτερα σήμερα που η αβεβαιότητα κυριαρχεί. Πάνω στο χαρτί αυτό έτσι, έχουμε την αίσθηση ότι θα ποντάρει ο Αλέξης Τσίπρας, για να κερδίσει πόντους στο χώρο της κεντροαριστεράς.

Κατά τον δρα Πολιτικών Επιστημών Παναγιώτη Καντένη, με μεγάλη εμπειρία στην ανάγνωση των δημοσκοπήσεων, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσής της ένα βαθμό επιστρέφει στο 2015.

«Ο Σύριζα….», δηλώνει στα «Επίκαιρα», το 2015, μεταξύ άλλων, «…κέρδισε τις εκλογές επειδή είχε έρεισμα στις παραγωγικές ηλικίες, στους μισθωτούς κατά κύριο λόγο, στις ηλικίες 35-54. Αυτή τη στιγμή όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι έχει χάσει εδώ και καιρό το έρεισμα σε αυτό το κοινό. Το μεγάλο ερώτημα και στοίχημα ταυτόχρονα είναι αν θα καταφέρει να το ξανακερδίσει…». Προφανώς, στην Κουμουνδούρου έχουν πάρει το συγκεκριμένο μήνυμα και έτσι σταδιακά αφήνουν πίσω την πανδημία ως βασικό αντικείμενο της αντιπολιτευτικής τους ρητορείας. Βαφτίζοντας το εργασιακό νομοσχέδιο της κυβέρνησης ως «μητέρα των μαχών», μπαίνουν σε μια αναμέτρηση με ξεκάθαρα ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Με δεδομένο ότι το μυαλό όλων επικεντρώνεται πλέον στην επόμενη μέρα της πανδημίας και κυρίως στην οικονομία, ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει σαν να βρήκε μια μοναδική ευκαιρία να δείξει ότι υπάρχει.

Αν κρίνουμε όμως από τη ρητορική του, μπορεί να μην είναι ακριβώς αυτή του 2015, όταν πολλοί ήσαν αυτοί που πίστευαν ότι τα προβλήματα της χώρας μπορούσαν να λυθούν με μια υπογραφή, έναν νόμο και κάποια νταούλια να παίζουν, πλην όμως απέχει αισθητά από την πραγματικότητα.

Αθανάσιος Χ. Παπανδρόπουλος – European Business Review